.
μιά φορά το χρόνο, δεν ξέρω πώς το καταφέρνω αυτό το πράμα...
τέτοιο κρύωμα...
ένα ολόκληρο βράδυ μαρτύρησα... είχα παραμιλητά απ' τον πυρετό.
το επόμενο πρωί σηκώθηκα , κούρδισα εμαυτόν και πήγα στη δουλειά μου.
όταν ο άνθρωπος είναι ξεροκέφαλος, πάει και τελείωσε, είναι ξεροκέφαλος διά βίου... δεν έχει σωσμό...
τρίτο βράδυ απόψε κι όσο η ώρα περνάει, πάω χειρότερα... πονάει το στήθος, η πλάτη μου, ούτε ν' ανασάνω δεν μπορώ...
.
στο μεταξύ,
άρχισα από σήμερα -μαζί με την As-, λίγο λίγο να ασχολούμαστε με κάτι άλλο, που μ' αρέσει πολύ.
.
ελπίζω, ότι ίσως αύριο, θα είμαι λιγάκι καλύτερα...


.
.
.
.
.