.
κλίναμε κάπως, πάντοτε, προς το μέρος του Αγαμέμνονα...
παιδιόθεν...
.
απόψε άκουσα γιά πρώτη φορά κι έναν μοναχικό μονόλογο από την Κλυταιμνήστρα.
η Κλυταιμνήστρα στον Άδη, μονολογεί με τις θύμησές της...
.............................
.
ο Αγαμέμνονας,
που σκότωσε τον πρώτο άντρα της,
ο Αγαμέμνονας,
που σκότωσε το πρώτο της νεογέννητο,
ο Αγαμέμνονας,
που έσκυψε με το μαχαίρι στο βωμό πάνω απ' την κόρη τους, την Ιφιγένεια,
ο Αγαμέμνονας,
που εκείνη 10 χρόνια τον περίμενε κι αυτός γύρισε πίσω αγκαλιά με την Κασσάνδρα (μήπως είχε και την Χρυσηίδα;)...
.
ένας ωραίος μονόλογος, που τον ταίριαξε και τον έφτιαξε η Η., παίρνοντας στοιχεία και κάποια αποσπάσματα από τα έργα :
Ορέστεια (Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες) του Αισχύλου, Ηλέκτρα και Ιφιγένεια εν Αυλίδι του Ευριπίδη, Ηλέκτρα του Σοφοκλή, Οι μύγες του Σάρτρ, Γράμμα στον Ορέστη του Καμπανέλλη, Τέταρτη Διάσταση του Ρίτσου.
.
.
το παιδί υποσχέθηκε να μου τον στείλει το μονόλογο, που μ' άρεσε πολύ...
.
.

.
.
.
.
.