Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012


οι γέροι δίχως φάρμακα, σε ουρές έξω από φαρμακεία που δεν ανοίγουν, που δεν έχουν φάρμακα ή που δεν...χορηγούν ! όποιος έχει λεφτουδάκια να πληρώσει το φάρμακο, θα σωθεί...
ο σώζων εαυτόν σωθείτω...

άνθρωποι μαζικά σε συσσίτια...

οι άστεγοι στα παγκάκια αυξάνονται...

τα παιδιά άνεργα, κάθονται...

απίστευτα πράγματα μας συμβαίνουν ! των απιστεύτων απίστευτα...

...και κάποια μοιράκια, τελευταίοι (;) εκπρόσωποι ενός ξωφλημένου, βαρύτατα άρρωστου πολιτικού συστήματος εμφανίζονται ακόμα στις τηλεοράσεις και τσακώνονται, περί άλλα τυρβάζουν, βρίζονται, άλλοτε πάλι λένε μαύρα αστειάκια και χασκογελάν αναμεταξύ τους...

ανίκανοι παντελώς να καταλάβουν τι γίνεται στους δρόμους των μεγάλων πόλεων και μες στα σπίτια των ανθρώπων. ανίκανοι, μα κυρίως ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ ! ζώα !
- τι μας φταίνε και τα καϋμένα τα ζώα, να τα συγκρίνουμε μ΄ αυτούς ;

 ΕΝΑΣ,
ΕΝΑΣ δε θα βρεθεί, να ασχοληθεί σοβαρά με τα προβλήματα του κόσμου ;
ΚΑΝΕΝΑΣ δεν υπάρχει ;
πήγανε όλοι οι κανονικοί άνθρωποι στα σπίτια τους και κυκλοφορούν στην πιάτσα μονάχα πολιτικά ζόμπι ;





θέλω από καιρό να γράψω κάτι τις που παρατηρώ, γιά το πράσινο χρώμα στη φύση - στα δέντρα, τα φυτά κ.τ.λ.
έπειτα σκέφτομαι, εδώ ο κόσμος χάνεται, κι εσύ θα μας αρχίσεις τώρα τις ιστορίες γιά το πράσινο στα χλωρά στάχυα, το πράσινο γκρι στα ελιόδεντρα, το πράσινο στο καλοκαιρινό φως και το πράσινο του χειμώνα ;

ας σιωπούμε καλύτερα... ας σιωπούμε καλύτερα...

ας σιωπούμε καλύτερα ;

ας σιωπούμε καλύτερα ;

ας τους βγάζουμε τη γλώσσα  καλύτερα ;

τι λογιώ αντίσταση είναι αυτή ;
είναι αντίσταση να τους τραβάς μούτζες και να τους βγάζεις τη γλώσσα ;

μας ξήλωσαν πόντο - πόντο τη ζωή.
συνεχίζουν να μας την ξηλώνουν... άγρια. ασύστολα.
άνθρωποι εδώ κι εκεί σαλτάρουν. άλλοι πεθαίνουν.

φως πουθενά. από πού να πιαστείς ; φως στον ορίζοντα, μήτε γιά δείγμα... συνεχής πορεία προς τα κάτω. πτώση βαρειά κι ελεύθερη.

κι όσοι ακόμα έχουμε ψυχικά αποθέματα, γιατί έχουμε μάθει να βλέπουμε πάντα το ποτήρι μισογεμάτο,
κι όσοι δεν απελπιζόμαστε εύκολα,
κι όσοι έχουμε σκληρόν εσωτερικό πυρήνα,
δικαιούμαστε να μιλάμε ακόμα γιά το πράσινο στα χλωρά στάχυα, το πράσινο γκρι στα ελιόδεντρα, το πράσινο στο καλοκαιρινό φως και το πράσινο του χειμώνα ;

δεν ξέρω...





















2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Μιλάς σωστά. Οι ζωές μας καταστρέφονται, σχέσεις διαλύονται.
Δε ξέρω γιατί δεν αντιδρούμε, δε ξέρω γιατί δεν υψώσαμε τόσο καιρό τη φωνή εναντίον τους, δυστυχώς τους νομιμοποιήσαμε και με τη ψήφο μας, οπότε έτσι ακυρώσαμε και όσους διαφωνούν, τουλάχιστον τους δώσαμε το ελεύθερο να συνεχίσουν αυτή την πολιτική.
Πέρσι τέτοιες μέρες το σύνταγμα ήταν γεμάτο. Υπήρχε μια ελπίδα, το φετινό καλοκαίρι είναι αφυδατωμένο, δεν έχει ελπίδα.

Τα πράγματα είναι τόσο τραγικά - η κοινωνία τόσο διχασμένη και διαλυμένη, άρα και αδύναμη να ενωθεί προς ένα σκοπό να διεκδικήσει (οπότε;...), που αν δε στραφείς κ προς όσα ακόμη σε κρατάνε, προς τη φύση κλπ, τότε σίγουρα θα πέσεις κ εσύ. Χρειαζόμαστε να κρατηθούμε από κάπου, όσο το καταφέρνουμε.

Δυστυχώς δεν ελπίζω στην πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Τόσα χρόνια έγραφα στο blog για την κρίση, για τα αδιέξοδα, και τι βγήκε; Προσπαθώ να γράφω κυρίως πράγματα που θα δώσουν κάτι στον αναγνώστη και ας πονώ μέσα μου. Μερικές φορές αισθάνομαι πλέον σαν να κυνηγώ ανεμόμυλους...

Όσο ζουν στη φύση είναι απίστευτα τυχεροί πλέον.
Γνωρίζοντας ότι αρκετοί διαβάζουν το blog, έγραψα ξεκάθαρα πριν λίγες μέρες το πως νιώθω, και αναρτώ με δυσκολία, θέματα που ίσως κρατήσουν τους ανθρώπους. Αν και εγώ μέσα μου πονώ, νομίζω πως ένα από τα μόνα που μας έχει απομείνει είναι ο έστω και λαβωμένος πολιτισμός. Αν έστω κ ένας έχει περάσει ένα καλύτερο βράδυ από μια ανάρτηση, καλό είναι.
Κατάλλα θα ήθελα να ήμουν στους δρόμους, αλλά μου στέρησαν κ αυτό. Και όταν θα έρθει η στιγμή που θα βγουν όλοι, δε ξέρω αν θα τους ακολουθήσω. Αργήσαμε πολύ. Πολλά έγραψα. Καλή μέρα.

foteini είπε...

@
"οπότε έτσι ακυρώσαμε και όσους διαφωνούν"

σιγά την ακύρωση, βρε σαυρούλα μου,
και σιγά τα ακυρωμένα πρόσωπα που διαφωνούν !

μήπως λέει και κανένας κανονικός άνθρωπος, πως συμφωνεί σ΄αυτές τις πολιτικές του αίσχους ; !


οι πολύ νέοι ελπίζετε ότι
ΚΑΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ κάποιοι πολιτικοί που ΔΗΛΩΝΟΥΝ ότι διαφωνούν...

η γνώμη μου εμένα είναι,
πως οι υπάρχοντες είναι δημοκόποι.
άσε με να είμαι υποψιασμένη...

δεν τους πιστεύω.
κανείς δεν εμπνέει εμπιστοσύνη.
κανείς απ' όλους αυτούς δεν έχει να κάνει ΣΟΒΑΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, γιά να βγάλει τον κόσμο απ' τη λάσπη.
ΟΎΤΕ ΈΝΑΣ.
πολλές κουβέντες και παπαρολογία...


η μαγκιά στην πολιτική δεν είναι να δηλώνεις πως διαφωνείς !
αυτού του είδους την τσάμπα μαγκιά, την έχουμε φάει όλοι στη μούρη...

η αληθινή μαγκιά είναι να έχεις σοβαρή πρόταση γιά τον κόσμο που υποφέρει και να στρώνεις χάμω τον κώλο σου να δουλεύεις.

όλα τ' άλλα, συγχώρεσέ με, είναι μαλακίες, γιά φτηνή κατανάλωση...
δεν πείθουν κανέναν πιά...



"Πέρσι τέτοιες μέρες το σύνταγμα ήταν γεμάτο"

αναφέρεσαι στο κίνημα των "αγανακτισμένων" ; !

η ερώτησή μου είναι ρητορική.
δε χρειάζεται να την απαντήσεις...


τα λέμε δια ζώσης.
σε φιλώ.