Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014



Dasein εδωνά είναι !

άλλαξα τη γνώμη μου.

δεν υπάρχει κανένας λόγος, πρώτα να τελειώνω με την επέμβαση κι ύστερα να ξαναπιάσω το διάβασμα και τις ασχολίες μου...
χάνω χρόνο έτσι...
σκέφτομαι, πως δεν πρέπει να χω πιά το άγχος του χρόνου, που διαπερνούσε σαν ρεύμα ηλεκτρικό υψηλής τάσεως , τα προηγούμενα 29 χρόνια δουλειάς.
δεν γίνεται όμως να φεύγει ο χρόνος άπραγος...
ένας από τους μπούσουλες που έχω από πάντα μέσα μου, είναι και η παραβολή των ταλάντων.
των ταλάντων ή των αταλάντων ίσως έχει μικρή σημασία...
δεν θέλω όμως να είμαι "Ο δε το εν λαβών απελθών ώρυξεν εν τη γη και απέκρυψε το αργύριον του κυρίου αυτού".
σκέφτομαι ό, τι άκουσα προχτές να λέει σε μιά συνέντευξη ο Θ. Αγγελόπουλος : " ο χρόνος είμαστε εμείς", είπε.
focάρω πάλι στο μυαλό μου τον Heidegger .
"Το Ων" - όχι "το ον"


" ο χρόνος είμαστε εμείς" !
μπορεί να είναι κι έτσι...
ενεργοποιείται πάλι το μυαλό μου. αργά, αλλά ενεργοποιείται. βγαίνει από τη χειμερία νάρκη και τη χαλαρότητα των περασμένων μηνών.
προσλαμβάνω από το περιβάλλον ερεθίσματα.
πότε θα κάνω όλα όσα μου αρέσουν, με ενδιαφέρουν και με κεντρίζουν ;
ξαναβάζω μπρός, σιγά - σιγά, με τα ελάχιστα που γνωρίζω και με τα άπειρα, που αγνοώ...


« ν κα ν κα σόμενος»
 καθώς και

"Time present and time past..."








Δεν υπάρχουν σχόλια: