Τετάρτη 2 Απριλίου 2014


είναι βέβαιον  ότι scripta manent ? !



πάντα δυσκολεύομαι να πιστέψω, πως είναι έτσι οι άνθρωποι ...
με ενοχλεί. με ξαφνιάζει.
παρ' όλο που έχω φάει στη ζωή πολλές χλαπάτσες, και διόλου άμαθη δεν είμαι από ανθρώπους, μου φαίνεται απίστευτο όταν το συναντώ !

με δυό λόγια :
ένας περί πολλού (και συμπαθής) ποιητής έγραψε προχτές ένα καλό άρθρο,
με το οποίο κατακεραύνωνε κάποιον "λόγιο" ,
ο οποίος πρόσφατα, στην σπουδή του να αναμειχθεί με την πολιτική
έκανε απαράδεκτα προκλητικές δηλώσεις, γιά θέματα εθνικά.

ο συμπαθής ποιητής, με ευγένεια τρόπου μεν, αλλά με λόγον οξύ, επέρασε τον πολιτευτή γενεές δεκατέσσερις...
πού σε πονεί και πού σε σφάζει ! κι έξω απ' τα δόντια !


τι, ότι τον βλέπει να βουλιάζει, του είπε, για μια ακόμη φορά τα τελευταία δεκαπέντε-είκοσι χρόνια, ίδια με μαθητή της Ρεπούση θαρρείς, μες στη ρηχότητα του βαλκάνιου βάλτου...

τι, ότι έχει άρνηση φαρμακωμένη και φαρμακερή, του είπε, σε αποστροφή απέναντι σε ό,τι πιο οικείο και δικό, σε άκριτη έξαρση του δυτικότροπου Άλλου...

 τι, ότι έχει μονομέρειες, ιδεοληψίες, στρεβλώσεις, μισές αλήθειες που του σαρακοτρώνε το πρόσωπο, του έγραψε...

τι, ότι δείχνει το χάσμα το απόλυτο, την αποξένωση που χωρίζει τους ασθενικούς πια αστούς διανοουμένους μας από το λαϊκό αίσθημα και τις συλλογικές μας ανάγκες, του έγραψε...

 τι, ότι κατέφυγε σε κριτικισμό της δεκάρας, του έγραψε...

τι, ότι κουνάει τον δείκτη του στο πόπολο αφ' υψηλού, σαν Αρσακειώτισσα δασκάλα, του έγραψε...

τι, ότι διδάσκει στον λαό την αυτοπεριφρόνηση, του έγραψε... 

όλα αυτά τα διαβάσαμε τόσοι άνθρωποι, τα σημειώσαμε, τα κουβεντιάσαμε, τα ευχαριστηθήκαμε.

όμως αυτά τα scripta, δεν υπάρχουν πιά !
ανύπαρκτα, ως σαν να μην εγράφησαν ποτέ, από κανέναν, προς κανέναν !

δες, βρε παιδί μου, ένα πράγμα...
αν δεν το είχαμε αντιγράψει και σχολιάσει αυτό το άρθρο, μπορεί και να νομίζαμε πως παραλογιάσαμε...
πως τα φανταστήκαμε... πως τα βγάλαμε απ' το μυαλό μας...
ότι ο ποιητής δεν εξεσπάθωσε κατά του πολιτευτή...


καλά το είπα χτες ξανά, ότι τα παντα ρει μέσα στο διαδίκτυο, κι ότι το όλον σύστημα δεν είναι αξιόπιστο !
απόψε, όχι μονάχα δεν υπάρχει στο διαδίκτυο αυτό το άρθρο, αλλά ούτε υποψία πως γράφτηκε, δεν υπάρχει !
πουθενά ! μήτε στα αποθηκευμένα της google, μήτε στο site όπου βρισκόταν, μήτε στο λήμμα που αποθήκευσα, που- θε- νά, λέμε !
άνοιξε η γης και το κατάπιε ...


κι αναρωτιέμαι, τι μπορεί να εξαφανίσει το άρθρο ενός ποιητή ; !
ποιά ανθρώπινη παρέμβαση ; ή, ποιό αλισβερίσι ; ή, ποιός φόβος ;
αναρωτιέμαι.
και με πειράζει. με πειράζει πολύ.

εσύ, που στο ίδιο αυτό το άρθρο αναφέρεις τον Κάλβο, 
μου εφάνηκε σαν να ξέχασες το "θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία"... 

ειδικά οι ποιητές.

"Μας πήρε το ποτάμι
 μας πήρε ο ποταμός..."
δημοτικό



με τιμή

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: