στο κελί…

κοιτάζω τα στάχυα να σαλεύουν στην Όστρια.

αυτή η "οριζόντια κίνηση" του αέρα, σήμερα είναι νοτιάς.

γεμάτες φρέσκα τσάγαλα οι μυγδαλιές, παπαρούνες, άγριες ορχιδέες κι ολούθε το αγριεμένο κίτρινο της άνοιξης.

πολυθρόνα κάτω απ’ τη μουριά, pliant τραπεζάκι και μολυβένιο πάντα μολύβι. πανευτυχής για το ωραίο βιβλίο, που κρατάω στα χέρια μου.

στην οδό Αιόλου, στις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ, ανακάλυψα μιάν ωραία μετάφραση της "ξυγγραφής" του Θουκυδίδη, με μια κατατοπιστική εισαγωγή και πολύ καλά συμπληρωματικά σχόλια.

η εργασία αυτή είναι του Ν.Μ.Σκουτερόπουλου, τυπωμένη σε πολυτονικό σύστημα  (!) και με  ευχαρίστηση βλέπω πως μέσα σε 3 χρόνια έχουν γίνει ήδη 6 επανεκδόσεις !

στη σημείωση για την έκδοση διαβάζω : "η ανά χείρας μετάφραση τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης"

έτσι, κάτω απ’ τη μουριά που ανθίζει, μέσα στα στάχυα που σαλεύουν στον νότιο άνεμο, παρέα με τα τσάγαλα, τις παπαρούνες και τ’ αγριεμένα κίτρινα, pliant τραπεζάκι και μολύβι μολυβένιο, ανοίγω τα μάτια μου να μάθω για τα δυό μεγάλα πολιτικοστρατιωτικά σχήματα, που είχαν διαμορφωθεί στον Ελλαδικό χώρο, τον 5^οαι., τον αιώνα του Ελληνικού διαφωτισμού...

- την Πελοποννησιακή Συμμαχία υπό την ηγεσία της Σπάρτης

και

- τη Συμμαχία της Δήλου υπό την ηγεσία της Αθήνας, που έκδηλα ασκούσε καταπιεστική πολιτική απέναντι στους συμμάχους της.  

συνοπτικά σταχυολογώ από την εισαγωγή :

οι Σπαρτιάτες, προς τους οποίους έκλιναν τότε περισσότερο οι συμπάθειες των άλλων Ελλήνων που έβλεπαν την καταπιεστικά ηγεμονική στάση των Αθηναίων, διακήρυχναν ότι αγωνίζονται για την απελευθέρωση των Ελλήνων.

…………

σε αυτή την ελευθερία περιλάμβαναν και τη διαμόρφωση μιάς κατάστασης στο εσωτερικό των πόλεων, όπου ούτε η πλειοψηφία θα υποδουλωνόταν στους λίγους, ούτε η μειοψηφία στην εξουσία ολωνών 

………...

άρα, για τους Σπαρτιάτες ελευθερία σήμαινε και μια ορισμένη ισορροπία μέσα στις πόλεις μεταξύ των κοινωνικών τάξεων. Και το πολιτικό αυτό πρόγραμμα είχε απήχηση στους Έλληνες, π.χ. στους Κορινθίους ή στους Βοιωτούς , που αναγνώριζαν την απελευθερωτική σημασία της Σπαρτιατικής παρέμβασης. Έτσι και οι Συρακούσιοι βλέπουν τον αμυντικό αγώνα τους εναντίον των Αθηναίων εισβολέων και ως αγώνα για την ελευθερία όλων των Ελλήνων και απευθύνονται για βοήθεια στους Λακεδαιμονίους

…….....

Στους Λακεδαιμονίους απευθύνονται και οι Μυτιληναίοι, το ίδιο κάνουν και οι Πλαταιείς

…..…....

Βλέπουμε λοιπόν ότι το πρόγραμμα αυτό των Λακεδαιμονίων αποτελεί μια πολιτική σταθερά στο ιστορικό περιβάλλον εκείνων των χρόνων.

Οι Αθηναίοι αναγνωρίζουν την πολιτική απήχηση του προγράμματος  των Σπαρτιατών χωρίς να έχουν να αντιτάξουν κάτι ανάλογο.

Ο Περικλής στηρίζει την υπερηφάνεια της πόλης του στο παρελθόν της, 

απηχώντας τη γενικότερη Αθηναϊκή άποψη 
ότι αξίζουν τη θέση που έχουν στον Ελληνικό κόσμο 
διότι την κρίσιμη ώρα των Μηδικών 
δεν δίστασαν να αναλάβουν πολλούς και μεγάλους κινδύνους, 
τότε που έχοντας χάσει την πόλη, 
μπήκαν στα πλοία και έδωσαν από εκεί με το στόλο τη μάχη 
για την ελευθερία των Ελλήνων.

Ο Θουκυδίδης προσπαθεί να συλλάβει την ιστορική αλήθεια για να την καταστήσει εργαλείο στα χέρια κάθε μελλοντικού πολιτικού που θα έχει τη βούληση να την μετουσιώσει σε ΟΡΘΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙ ΤΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΔΙΕΠΡΑΞΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ.

και γιά να μην ξεχνιόμαστε...