Φοίβος Δεληβοριάς
.

Αφού δεν με αγαπάς και μου φέρεσαι αλλιώτικα 

και αφού στις ντισκοτέκ, μου κουνιέσαι με νησιώτικα

αφού με ένα σου κλικ με βυθίζεις στο παράπονο

για πες μου γιατί εγώ, σαν τον τρελό εννοώ
.

Να πέφτω σαν δραχμή στην σχισμή που έχεις στο στήθος σου

να κλέβω τραγουδάκια μονάχα από τον κήπο σου

να κάνω τον compère στα θεάματα της νύχτας σου

και εσύ να μη με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού

.

Με διαμάντια και ρουμπίνια, την μιζέρια και την γκρίνια

θα σου στολίσω

Και με ελληνικά ψηφία, της καρδιάς σου την Μαφία

θα ξεκληρίσω
.

Αφού με ξεπουλάς, με κασέτες στην Ομόνοια

Αφού δεν ξεχωρίζεις τα αγκάθια από την μπιγκόνια

αφού και το φεγγάρι το βγάζεις σε λογάριθμο

για πες μου γιατί εγώ σαν τον τρελό, προσπαθώ
.

να φτιάξω ένα γοβάκι για να χωράει το πόδι σου

μια πίστα να χορεύεις να χαίρεται ο Ηρώδης σου

τεράστιους προβολείς, να φωτίζουν την σπατάλη σου

και εσύ να μην με κοιτάς, να μην μιλάς του τρελού
.

Με διαμάντια και ρουμπίνια, την μιζέρια και την γκρίνια

θα σου στολίσω

Και με ελληνικά ψηφία, της καρδιάς σου την Μαφία

θα ξεκληρίσω
.
.
.
.
,