Δίσταζα να δω έργο του Παπακαλιάτη...
Πήγα απόψε. Εντάξει, έπρεπε, λέω, να το δω. Αν τελικά δεν το έβλεπα, κάτι θα είχα χάσει.
Κάνει προσπάθεια το Ελληνικό σινεμά. Χειρίζεται θέματα καυτά, περίκαυτα, που μας βασανίζουν αίφνης όλους μας...
Η οικονομική κρίση, η κρίση κοινωνίας, η ανεργία, το μεταναστευτικό, οι ανθρώπινες σχέσεις, από διάφορες πλευρές ιδωμένα, πολυεπίπεδο σενάριο, οι συνεκτικοί μας κρίκοι, η διάλυση, τι είναι ψέμα, τι αλήθεια, τα διάφορα πρόσωπα της αλήθειας, δεν είμαι διόλου ειδικός να κάνω περισπούδαστες αναλύσεις, απλά λέω καλά έκανα τελικά που το είδα το έργο...

Μου άρεσε που το μπαλκονάκι της Δρακουλέσκου ήταν πάνω απ' τον καφενέ που πίνουμε στον ήλιο τον καφέ και το ουζάκι μας.

Τέλος φυσικά, το θέμα έρως και ψυχή.
Περισπούδαστα το είχες διδάξει, έπειτα το βρήκα και στο πήρα, δεν θυμάμαι πού, ίσως στο βιβλιοπωλείο του Λούβρου, ίσως όχι, σ' εκείνο το παλαιοβιβλιοπωλείο ίσως, νομίζω στο Λούβρο ήταν, τι σημασία έχει ;
Έρως και ψυχή
Εις την αιωνιότητα