Ι.

“Ο Σωκράτης είναι ένοχος : 

ερευνάει με περιττό ζήλο τα φαινόμενα που συμβαίνουν κάτω από τη γη και στον ουρανό, και τα άδικα λόγια τα κάνει να φαίνονται δίκαια, 

και αυτά τα διδάσκει και στους άλλους.”

Η απολογία του Σωκράτη

Μικρά αποσπάσματα :

"...................................

Μετά λοιπόν από του πολιτικούς , πήγα στους ποιητές, κι εκείνους των τραγωδιών κι εκείνους των διθυράμβων, και τους άλλους, με το σκοπό να πιάσω εδώ τον εαυτό μου να είμαι αμαθέστερος απ’ αυτούς.

...................................

αυτοί λένε πολλά και καλά, αλλά δεν γνωρίζουν τίποτα γι αυτά που λένε. Αυτό μου φαίνεται ότι έχουν πάθει και οι ποιητές. Και ταυτόχρονα κατάλαβα ότι εξ αιτίας του ποιητικού τους ταλέντου , νομίζουν ότι και στα άλλα είναι οι πιο σοφοί από τους ανθρώπους, ενώ δεν είναι.

...................................

Στο τέλος πήγα στους χειροτέχνες. Γιατί ήξερα ότι εγώ δεν γνωρίζω τίποτα, ήξερα όμως ότι αυτούς θα τους έβρισκα να γνωρίζουν πολλά και καλά. Και σ’ αυτό δεν διαψεύστηκα, γιατί γνώριζαν αυτά που εγώ δεν γνώριζα, και ως προς αυτά ήταν σοφότεροι από μένα.  Αλλά, άνδρες Αθηναίοι, μου φάνηκαν να έχουν το ίδιο ελάττωμα με τους ποιητές και οι καλοί καλλιτέχνες.

...................................

βρίσκομαι σε φοβερή φτώχεια, υπηρετώντας τον Θεό.

...................................

Αν πάλι σας πω ότι είναι πολύ μεγάλο αγαθό για τον άνθρωπο, 
το να μιλάει κάθε μέρα για την αρετή και για τα άλλα, 
για τα οποία με ακούτε να συζητάω 
εξετάζοντας τον εαυτό μου και τους άλλους, 
και ότι η ζωή, χωρίς να τα εξετάζει κανείς αυτά 
είναι ζωή που δεν αξίζει να τη ζει ο άνθρωπος ..."

συνεχίζει...