Tous les matins du monde , στην Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή της Αθήνας.
Βιόλα του 15ου αιώνα κι ατμόσφαιρα. Ιμπροβιζασιόν σε viole de gambe.

Ο έρως πάντα. Έρως των μικρών πραγμάτων και των μεγάλων, ορατών τε πάντων και αοράτων... 
Έρως της μοναξιάς, έρως της ομορφιάς, της ιδιαιτερότητας, της απολυτότητας, έρως της μουσικής, έρως της βιόλας, ο έρως γιά τον έρωτα.
La vraie noblesse, noblesse de l'âme, η ευγένεια της εξοχής, η ευγένεια της πέτρας, η ευγένεια της γης.
Ευγενές είν' το χώμα, ευγενής η βροχή, η πάχνη το πρωί, η ομίχλη το βράδυ.
Ευγενή τα ώριμα στάχυα του Αγίου Εξυπερύ, ευγενείς οι καρποί, τα ρόδια, το κρασί, τα καρύδια, ευγενής ο πηλός.

Σήκωνε που και που το κεφάλι της κι ανάμεσα στις κορυφές των πεύκων διέκρινε την μεγάλη άρκτο.
Πίσω ακριβώς το καμπαναριό του Αγίου Νικω λάου.

Μυρωδιές από ρυγχόσπερμα, από γιασεμί κι αγιόκλημα.

Αυτή η ευλογημένη πόλη !