Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

La zingarella, la zingarella, la zingarella !



... a sound from that silence.
I listened to this sweet, gentle sound.
It was the harmony of a lute ; 
and a troubador, singing his melancholy song.
Prayer like, humble verses, 
like one praying to God. 


Στου Trovatore πάλι...





Καλή παρουσίαση, παράστασης πιο πολύ αφηγηματικής παρά εν δράσει, με ιδιαίτερα λυρικό – ρομαντικό libretto.

Το ευχαριστήθηκα, όσο με άφησαν οι δίδυμοι κι ο Hadi να το ευχαριστηθώ, με τις γκρίνιες και τη μουρμούρα τους , αλλά σκέφτομαι πως είναι καλό να παίρνουνε μιά μυρουδιά και μιά γεύση απ’ όλο αυτό, ακόμα κι αν μουρμουράνε…

Μαέστρος πολύ αγαπητός
και

επιμένω να το λέω, γκροτέσκα άποψη σκηνικών, γκροτέσκα γύψινα (?), κακόγουστα κατά την ταπεινή μου άποψη, 
η τεράστια γύψινη (?) χερούκλα,






παρομοίως η μπάλα, 






καθώς και το κραυγάζον artificiel πάτωμα , με το οποίο έντυσαν το πάτωμα του Ηρώδειου…

(Λέω απλά, ότι οι ευλογημένοι χώροι, Ηρώδειο, θέατρο Επιδαύρου κ.τ.λ., 
αντί να προσεγγίζονται με χονδροειδή σκηνικά, 
θα έπρεπε να προσεγγίζονται με το πέταγμα πεταλούδας, 
αλλά αυτό είναι μόνο η άποψή μου - μπορεί και λαθεμένη...)



Υπέροχο πάντα το “Χορωδιακό των τσιγγάνων”, που και μόνο γι αυτό δεν θα βαριόμουνα να βλέπω το έργο…


Chi del gitano i giorni abbella?
Chi del gitano i giorni abbella,
chi? chi i giorni abbella?
Chi del gitano i giorni abbella?

La zingarella!







Δεν υπάρχουν σχόλια: