τάδε (μεταξύ άλλων...) έφη Stephen Hawking :

"Γεννήθηκα 300 χρόνια μετά τον θάνατο του Γαλιλαίου...

Σ΄ ένα Σύμπαν αμετάβλητο φαντάζεται κανείς  ότι ο Θεός το δημιούργησε οποιαδήποτε στιγμή.

Αντίθετα, αν το Σύμπαν επεκτείνεται, θα έπρεπε για φυσικούς λόγους να υπάρχει μια αρχή.

Ένα επεκτεινόμενο Σύμπαν δεν αποκλείει  Δημιουργό , αλλά θέτει όρια ως προς τον χρόνο της δημιουργίας.  

… Βλέπω μεγάλους κινδύνους μπροστά …

Τώρα έχουμε την τεχνολογία για να κάνουμε ό, τι  θέλουμε .

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη αυτή για να καταστρέψουμε τους εαυτούς μας ή τον πλανήτη.

Κινδυνεύουμε να αυτοκαταστραφούμε από την απληστία και την ηλιθιότητά μας .

Ελπίζω να φανούμε σοφοί και να τη χρησιμοποιήσουμε για να εξαπλωθούμε και να αποικήσουμε τον Γαλαξία.

Άμα καταφέρουμε να επιβιώσουμε στα επόμενα μερικά εκατοντάδες χρόνια, τότε θα μπορέσουμε να εξαπλωθούμε στο διάστημα.

Έτσι, μια μεμονωμένη καταστροφή, δεν θα αφανίσει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος."

Την Βίβλο σκέφτομαι.

Τον Ιούλιο Βέρν σκέφτομαι.

Το "Αν ο ήλιος πεθάνει" της Φαλάτσι σκέφτομαι.

Την "Κόμη της Βερενίκης" του Γραμματικάκη σκέφτομαι.