Επίσκεψη στον "Μαγικό Λόφο" !
Θαυμαστή ήταν η μέρα σήμερα !
Επίσκεψη στο νεοϊδρυθέν, λέω εγώ, "Μουσείο Καποδίστρια" !

photos

foteini

Ένα σεμνό, οικογενειακό σπίτι, το σπίτι του αδερφού του Κυβερνήτη, έγινε μουσείο.

Αυτό το έπιπλο είναι το προσωπικό γραφείο του Καποδίστρια.

Όσο μπορώ να διαβάσω στο ανοιγμένο του βιβλίο :

De l' homme

de ses facultés intellectuelles

et de son éducation 

chapitre XIX

Il est peu de mots abstraits dans les langues sauvages et beaucoup dans celles des peuples policés. Ces derniers intéressés à l'examen d’ une infinité d’ objets, sentent à chaque instant le besoin de se communiquer nettement et rapidement leurs  idées. C’ est à cet effet qu’ ils inventent tant de mots abstraits :  l'étude des sciences les y nécessite.

Tome IV.

το λυχναράκι του

οι δυό πολυθρόνες του Κυβερνήτη

και το μαγγάλι του

το προσωπικό του σερβίτσιο

το σαμοβάρι του

(ΔΕΝ είναι χρυσό!)

τα φλυτζάνια του

τα δυό του μπαουλάκια

Έτυχε να παρακολουθήσω - από πολύ μακριά είναι η αλήθεια - τα τελευταία χρόνια, τον αγώνα, ώστε να "επανιδρυθεί" κατά κάποιον τρόπο και να στηθεί αυτό το σπουδαίο μουσείο, που μάλλον στα χαρτιά φαίνεται να υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια πριν...

Το μουσείο λειτούργησε, εξ όσων γνωρίζω, τον Οκτώβρη του 2017.
Σήμερα που το επισκέφθηκα, είχα την μεγάλη τύχη, να συναντήσω εκεί επί τόπου δυό απογόνους του ίδιου του Κυβερνήτη !

Η μία, η κοπέλα, επιμελήτρια του μουσείου, είπε ότι το μουσείο είναι αποτέλεσμα εργασίας μιάς ολόκληρης "ομάδας". Θεωρητικά θα συμφωνήσω σε αυτό, αν και με κάποιον τρόπο έτυχε να γνωρίζω τον δικό της προσωπικό μόχθο.

Ο άλλος, ο κύριος που είχα την ευτυχία να συναντήσω σήμερα, δισέγγονος του αδερφού του Κυβερνήτη - ο ίδιος ο Κυβερνήτης δεν είχε παιδιά -, ένας χείμαρρος, ένας ποταμός βιωματικής γνώσης, που είχε την ευγένεια και μου έκανε την χάρη, να μου εξιστορήσει πραγματικές ιστορίες, που ποτέ φυσικά δεν υπήρχε περίπτωση να ακούσω και να μάθω...
Ήταν ευλογημένη η στιγμή, που βρέθηκα εκεί σήμερα, την συγκεκριμένη ώρα !

Γύρισα το μεσημέρι σπίτι σε τέτοια αναστάτωση, τόσο χορτάτη και με τέτοια ευτυχία, ώστε ολόκληρη μέρα δεν μπόρεσα να πάρω γουλιά νερό και μπουκιά τροφή.