Δεν υπάρχει ύπνος απόψε.

Στις 6 το πρωί, η Ματίλντα μπαίνει να γεννήσει.

Το στομάχι μου είναι μιά μπουνιά κι ένα κουβάρι. Γίνεται να γεννάς μόνη ? Δίχως έναν άνθρωπό σου κοντά ? Τι κουράγιο να κάνεις ? Αχ, Σωτήρη Τσιόδρα μου, δεν γίνονται αυτά!... Πώς γίνονται αυτά ?


Ξεχάστηκα, απ' την αγωνία μου... Ως το ξημέρωμα χτες, κι από πρωί πρωί πάλι, χτενίζαμε με τον Οδυσσέα το κείμενό του. Δεν είμαι παρεμβατική. Καθόλου! Η νέα γενιά... Η νέα γενιά προσπαθεί να εκφέρει κι αυτή τον λόγο της... Προσπαθεί!...