Κυριακή 19 Ιουλίου 2020

Δεν παραπονούμαι. Απλά περιγράφω.  
Κουράζομαι. Πολύ. Δεν προλαβαίνω να κάνω το παραμικρό, γιά μένα. Κατα τις 7 το απόγευμα, κάθε μέρα, μόλις τελειώνω τις υποχρεώσεις μου, είμαι τόσο εξουθενωμένη, καμιά φορά θέλω να κλαίω απ' την κούραση. Συνήθως ξεραίνομαι, χωρίς να μπορώ να κάνω οτιδήποτε άλλο...
Ούτε έργα, ούτε βιβλία, ούτε παρέες... 
Ελπίζω, δεν θα κρατήσει γιά πολύ αυτό...



Με την Δέσποινά μου, μεγαλώσαμε μαζί. Φίλες αδερφές, όλα τα χρόνια που από παιδάκια, γίναμε γυναίκες. Παιδικά-εφηβικά σου σου σου και μου μου μου, όλα μαζί. 
Κατόπιν, Ελλάδα-Αμερική, άλλες καριέρες, άλλοι εργασιακοί στόχοι και χώροι. Εκείνη κλίση στα θετικά, εγώ στα θεωρητικά. 
Συναντηθήκαμε από χρόνια στα blogs, ευλογημένη νά ναι γι αυτό η τεχνολογία!
Συναντηθήκαμε ενδιάμεσα στην Ελλάδα , συναντηθήκαμε ύστερα ξανά με την τεχνολογία, ας είναι και fb...
"Σα να μην πέρασε μιά μέρα!", σχολιάζει η Δέσποινά μου, προσθέτοντας και το παιδικό συνθηματικό μας "κυριούλα μου"...
"Έχει περάσει πιά μισός αιώνας!", της θυμίζω... Εκείνη όμως, λέει τα δικά της...


Έχω στον κήπο μου ένα πουλί killer. Πουλί φονιάς σαρκοφάγος... Φρικτό! Δεν ξέρω τι να κάνω με αυτό...
Σχεδόν κάθε χρόνο, εφ' όσον υπάρχει εδώ γύρω, κατασπαράζει τα μικρά περιστέρια, που γεννιούντα μες τη ζαρντινιέρα μου... 
όχι πως τα θέλω τα περιστέρια... βρώμικα πουλιά είναι, ίσως τα ποντίκια του ουρανού, γεμίζουν τον τόπο μικρόβια. είναι όμως πουλιά ήσυχα κι έχουν θυμητικό και νοημοσύνη. η φύση, που τα φερε εδώ, δε με ρώτησε αν μ' αρέσουν! έτσι, έρχονται κάθε καλοκαίρι και γεννάν τ' αυγά τους μέσα στη ζαρντινιέρα μου. Τα επωάζουν μέρες, ξέρουν ότι απ' τη στιγμή που γέννησαν κανείς δε θα τα διώξει και κανείς δεν θα τα πειράξει, κάθονται λοιπόν ακίνητα και κλωσσάν τ' αυγά, ώσπου να βγούν τα μωρά τους.
μόλις τα μωρά βγούν, έχουμε άλλη φάση. γυμνά, τα προστατεύουν η μάνα και ο πατέρας. Καμμιά φορά, βοηθάει η τύχη και προλαβαίνουν να μεγαλώσουν, Οι δυό γονείς τα μαθαίνουν να πετάνε. Παρακολουθώ όλο το σκηνικό. Έπειτα φεύγουν... 
Αυτά, όταν δεν υπάρχει τριγύρω το πουλί killer. Όταν ένα γύρω φωλιάζει η κίσσα, τα νεογνά αργά ή γρήγορα δεν γλυτώνουν... Σε ανύποπτο χρόνο, τα βουτάει απ' τη φωλιά και τα τρώει. Φοβερό είναι... Πριν λίγα χρόνια, μετά από σκληρή μάχη με τη γάτα στον κήπο, το αγρίμι βούτηξε κι έφαγε το νεογέννητο γατάκι...



Σαββατοκύριακο, λίγη ξεκούραση.












Δεν υπάρχουν σχόλια: