.
μήτε ως τη θάλασσα !
κοιμήθηκα όλη μέρα.
τις ώρες δηλαδή που δεν καθάριζα, δεν ασχολιόμουνα με το σκύλο, δεν έπλενα και δεν μαγείρευα, κοιμώμουνα !
ύπνος ώρες ατέλειωτες, με διακοπές, ξανά ώρες ατέλειωτες, με διακοπές ξανά, αλλά πάντως δίχως να ξεμυτίσω το πόδι απ' την πόρτα του σπιτιού...

δεν παραπονιέμαι...
με ενοχλεί έτσι κι αλλιώς ο τόσος κόσμος που τριγυρνάει στους δρόμους...
απ' το να περπατάς σκουντουφλώντας στο σπρωξίδι, σπίτι καλύτερα...


θα βγω το βράδυ να δω τη θάλασσα.
νυχτερινή !


πήρα και το αφεντικό για ευχές.
"πού είσαι, αστέρι μου; " λέει !
"το ξέρεις ότι εσύ είσαι τ' αστέρι μου;"
!

για να πω την αλήθεια, δεν τόξερα...
βρε, λες ;!

αστέρι εκδιωχθέν !
σαν να λέγαμε, Jarry, tout Ubu

ή και
Beckett, En attendant Godot

ή και
Ionesco, La Cantatrice chauve

e.t.c., e.t.c., e.t.c....
.

.
καθώς και
αστέρι κοιμώμενο !


.
γηράσκω αεί διδασκόμενη ...


.
Καλή Ανάσταση !
.
.
.
.

.
.
.
.
.
πάει κι η Ανάσταση... τελείωσε.
πήγε η ώρα μιάμιση, εγώ εδώ να τα λέω με σένα, μικρέμουμόζαρτ,
τέσσερα παλληκάρια δίπλα - που φυσικά,μου τους έφερε απροειδοποίητα! -, τρώνε και κουβεντιάζουν.
τι να πεις ;
θυμήθηκα τα δικά μας... όλοι οι φίλοι διαρκώς στο σπίτι μας, απροειδοποίητα, κι η μάνα μας πάντα τα κατάφερνε. κι ακόμα το ίδιο τα καταφέρνει με τις παραξενιές μας, δηλαδή...
.

βγήκα στις εντεκάμιση και κάθισα στην πεζούλα.
δίπλα, στο δρόμο ήταν ο τροχονόμος που του έλαχε αυτή η βάρδια απόψε...
δώδεκα παρά πέντε είπανε το Χριστός Ανέστη στα γύρω χωριά. γύρω, τριγύρω στον ορίζοντα πυροτεχνήματα...
δώδεκα ακριβώς άρχισαν τα πυροτεχνήματα στη σπιανάδα.
τα κοίταζα απ' την πεζούλα. τράβηξα και λίγες φωτογραφίες.
το νερό της θάλασσας, σα να είχε πάρει φωτιά ! μιά θάλασσα γεμάτη πυροτεχνήματα !
περίμενα λίγο, σηκώθηκα απ' την πεζούλα "της αποκοτιάς" μου,άναψα το κεράκι μου από τον πρώτο που επέστρεφε, ανταλλάξαμε ευχές με τον τροχονόμο και γύρισα σπίτι.


έπειτα από πέντε λεπτά, πλάκωσε το λεφούσι. και τώρα που μιλάμε, μικρέμουμόζαρτ, άνοιξε η πόρτα και ήρθε άλλος ένας.
τα ακούω πάντως να συζητάν ευχαριστημένα.
.
λέω να τους αφίσω και να την πέσω.
.
μικρέμουμόζαρτ, καληνύχτα.
.
.
.
.




.
.
.
.
.