.

.

διαβάζω.

στο βαθμό που ευκολύνομαι, και με όσο χρόνο μου μένει .

και με όσην ηρεμία μου μένει .

πάει να πει, πάω αργά ...

.

διαβάζω, πάντως ...

την Οδύσσεια .

έχω φτάσει στη ραψωδία Ζ .

ο Οδυσσέας συναντάει τη βασιλοπούλα Ναυσικά, που κατέβηκε στο ποτάμι με τις παρακόρες, για να πλύνει .

.

το βιβλίο με ευχαριστεί τόσο, που, απ' τον πρώτο στίχο, το έπιασα μεθοδικά.

διαβάζω το νεοελληνικό κείμενο, φράση - φράση ,

αμέσως μετά, ρίχνω μιά ματιά στο αρχαίο, ειδικά στις εκφράσεις που μου κάνουν ιδιαίτερη εντύπωση,

σημειώνω με μολύβι τις εκφράσεις, σημειώνω στο περιθώριο ό, τι θέλω να θυμάμαι ή να ξέρω .

ποιός ήταν γιός ποιανού, ποιά γυναίκα ήταν τίνος, τα ονόματά τους, την καταγωγή, τη συγγένεια, τα έργα του καθενός, τι σχέση είχε ο καθείς με τον άλλο, γιατί ειπώθηκε αυτό ή εκείνο ...

.

γράφω για κάθε μία σελίδα, λίγες σειρές περίληψη .

όλα στο περιθώριο φυσικά ! μουτζουρωμένο βιβλίο ...

.

σημειώνω με μιά λέξη δίπλα σε κάθε παράγραφο

τις περιγραφές, τις ψυχολόγικές καταστάσεις, τα αισθήματα, τους θεούς, τους ανέμους, τις τρικυμίες, τους χαρακτήρες, τα φυτά, τα πλούτη, τη φτώχεια, ό, τι τέλος πάντων...

.

μου αρέσει πολύ !

αυτή είναι η πιό απλή έκφραση, που μπορώ να χρησιμοποιήσω...

η πιό σύνθετη έκφραση, είναι ότι ξεζουμίζω το βιβλίο, σα να το χω ερωτευτεί...

δεν το χορταίνω...

.

αλλιώς το διάβαζα - καταναγκαστικά έργα σε νεαρή ηλικία -, αλλιώς τώρα .

.

είναι για μένα, πάντα απορίας άξιο, πώς διασώθηκαν μες στις χιλιετίες ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ, τόσες σωστά δεμένες ψυχολογικές καταγραφές και τόσες λεπτομερείς περιγραφές, ανθρώπων και καταστάσεων !

.

δεν ξέρω αν πρέπει να είναι απορίας άξιον,

εγώ πάντως, διαρκώς απορώ...

.

.

.

.

η πλύση

.

(στο νησί των Φαιάκων,

η Ναυσικά με τις παρακόρες πλένουν στο ποτάμι)

.

.

.

"Κι όταν ήρθαν στο μαγευτικό ποτάμι, όπου γούρνες . . 85

μόνιμες ήταν και πετρόσκαφτες με νερό πλήθιο

τρεχούμενο πολύ ορμητικά, όπου ακόμα και ρούχα

κατάλερα θα καθάριζαν, λύσαν απ' το αμάξι

τις μούλες και τις άφισαν λεύτερες να βοσκήσουν

θρεφτικό χόρτο, πλάϊ στο ρεύμα του ποταμού. Εκείνες .90

τα ρούχα στα υδροφόρα γουρνιά ρίξαν απ' το κάρο

και τα έστυβαν γοργά γοργά με άμιλλα μεταξύ τους.

Κι ως πλύναν τα λερωμένα όλα και τα καθαρίσαν,

αράδα τ' άπλωσαν στο ακρογιάλι, εκεί όπου ξεπλένει

τα βότσαλα η θάλασσα και τη στεριά καταβρέχει. . . . .95

Του λόγου τους λούστηκαν πρώτα κι αλείφτηκαν με λάδι

κι έπειτα στον όχτο του ποταμού να φάνε κάτσαν,

ενώ η πυράδα του ήλιου στέγνωνε τα νεοπλυμένα."

.

.

.

.

μετάφρ. Μπάμπης Νικηφορίδης

εκδόσεις ΣΟΚΟΛΗ

.

.

.

.

.

.