signat.

foteini

.
με χαμηλή φωνή
.
.
ντρέπομαι,
σαν μονολογώ
"οι μέρες πέφτουν βαρειά",
σαν σκέφτομαι
"πέφτουν βαρειά οι μέρες"
μιά - μιά οι μέρες, κουρασμένες,
ατελείωτες
.
εγώ ωστόσο εδώ,
κι είν' όλα, όπως εσύ τα ξέρεις...
να ξαγρυπνώ , να διαβάζω, να δουλεύω , κι άλλο να ξαγρυπνώ, κι άλλο να μιλάω, προτιμώ όμως να σιωπώ, γελάω μερικές φορές - λίγες, συχνά, πολύ συχνά κλαίω.
"μην κλαίς, παιδί μου", έλεγες πάντα, "μην κλαίς παιδί μου" !
έπαψες να το λες.
ίσως φαντάστηκες ότι είμαι χαρούμενη, ξέγνοιαστη πιά , πολύ απασχολημένη
ή, πιθανότερο, δε σκέφτηκες, μήτε φαντάστηκες τίποτα.
.
εδώ μονάχη εγώ,
να κρύβω τα δάκρυα απ' τους φίλους, να κρύβω τις λέξεις απ' τους φίλους, να κρύβω την αλήθεια μου απ' τους φίλους,
να ξαγρυπνώ πάντα, να διαβάζω, να δουλεύω, κι άλλο να ξαγρυπνώ, να σφίγγω τα δόντια, να τρίζω τα δόντια, μην ακουστεί η ανάσα μου, μην ακουστεί ο ψίθυρος, μη βγουν στον αέρα τα "σ' αγαπώ" και τ' ακούσεις, προπάντων εσύ μην τ' ακούσεις,
προπάντων εσύ
μη
γελάσεις
ή,
προπάντων
μη
λυπηθείς,
εσύ.
.
.
.
.
.
.