.
είχε κόσμο.
η αλήθεια είναι ότι όταν βρίσκομαι στην τσίτα, σε κατάσταση υπερέντασης και άγχους, δεν μπορώ να απολαύσω εντελώς, αυτό που γίνεται. βλέπω όμως τους ανθρώπους ευχαριστημένους, κι ακόμα περισσότερο, βλέπω κάποιους "ειδικούς" ανθρώπους ευχαριστημένους και συμπεραίνω πως όλα πήγαν καλά.
"ειδικούς" ανθρώπους, εννοώ όχι φυσικά τίποτα ψευτοκουλτουριάρηδες, μα ανθρώπους με δύσκολο κριτήριο, ευαισθησίες και σοβαρότητα.
έτσι λοιπόν, κρίνω πως καλά πήγαν όλα απόψε. αν εξαιρέσεις ότι μου βγήκε η ψυχή απ' το πρωί κι από μέρες, σε ζητήματα πρακτικά, τεχνικής φύσεως. μα να το πάρω απόφαση , υπάρχει πρόβλημα στην πρακτική εργασία και πρέπει να τα βγάζεις πέρα μόνος σου ή με ανθρώπους λίγους, ελάχιστους...
.
κάθομαι εδώ, πάνω στις πεζούλες κι ακούω. δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανησυχείς και να με φωνάζεις, εδώ είμαι, πού αλλού θα ήμουν ;
"τώρα βυθίζομαι στην πέτρα.
στην πέτρα της υπομονής"
θέλω πάντα να με φωνάζεις, εδώ είμαι, πάνω στις πεζούλες κι ακούω. πού αλλού θα ήμουν ;
.
γλυκύτατος άνθρωπος ο Καραλης, όσο ήσαν οι μουσικοί μόνοι τους κι έκαναν πρόβα, πριν έρθει ο κόσμος, άκουσα ξαφνικά να υψώνεται η φωνή του μες στην ησυχία, μες στην εξοχή, σούρουπο, κάτω από ένα άσπρο φεγγάρι.
μαγευτικό, μου φάνηκε...
.
μιλάμε στο τηλέφωνο με τον ΜΛ, συχνά.
με έχει εντυπωσιάσει το ήθος και το ύφος. μόλις γυρίσει απ' το Αμβούργο, πρόβα.
..
ή "εξ αναβολής" ΑΓΓΕΛΑ αύριο.
.

.
.
.
.
.
.
.

.