.
η ώρα είναι 2.12 και το πρωί στις 6.30 έχουμε ραντεβού με την Μ., ν' ανέβουμε στο βουνό.
θέλεις, μου λέει, να κοιμηθείς και να πάμε στις 10 ;
σκέφτηκα να μη την βγάλω απ' τις συνήθειες και το ρυθμό της, κι έτσι θα πάμε στις εξήμιση. θέλω εξάλλου να δω την ανατολή στην κορφή. θα μου κάνει καλό, αν υποθέσουμε ότι κάτι θα μου κάνει καλό.
.
το πρωί πέρασαν αρκετοί άνθρωποι, που προσφέρονται, όσο μπορεί ο καθένας να βοηθήσει.
ήρθε κι η Σ.Χ.
θυμάσαι, μου λέει, τι είπαμε πριν λίγο καιρό ; το σύστημα αξιών που εκπροσωπείς, θα βοηθήσει.
από ευγένεια, και για να μη την στεναχωρήσω, δεν τη ρώτησα, πόσα άτομα (αριθμητικά) μετράει αυτό το σύστημα αξιών, αλλά, δε βαριέσαι, πάμε είπαμε, κι ό, τι γίνει...
.
το μεσημέρι στην κηδεία του Θοδωρή.
ήταν ένας καλός κι αξιοπρεπής άνθρωπος.
απλά, έκανα πάλι χαζές ερωτήσεις στον εαυτό μου... Πώς δηλαδή, χωρίζεται βίαια το σώμα απ' την ψυχή ;
.
κοιμήθηκα μιαν ώρα κι ύστερα πήγα με την Άσπα και τη Χριστίνα ν' ακούσουμε τα δυό αστέρια.
χώθηκα σε μιά πολυθρόνα κι άκουγα μαγεμένη.
το ίδιο πρόγραμμα, για δεύτερη φορά, όμως η πρώτη φορά δεν πιάνει, αφού τότε είχα τόσο τρακ, τόσο άγχος και κούραση, που λίγα πράγματα είχα ακούσει...
.
γνώρισα από κοντά απόψε δυό άλλους λατρεμένους μου. μιά γυναίκα που την παρακολουθώ παντού όπου εμφανίζεται κι έναν άντρα, που έχω συχνά παρακολουθήσει.
μιλήσαμε λίγο κι ευχαριστήθηκα.
αυτός ειδικά, επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι αληθινές αξίες είναι σεμνές και ήσυχες.
.
μετά καταλήξαμε με τα κορίτσια στο salero για margarita.
κουβεντιάσαμε αρκετά.
.
ύπνο τώρα, γιατί έχει πρωίνή έγερση. για τίποτα δεν θα το κανα αυτό, μα το βουνό δεν είναι "τίποτα", είναι ΚΑΤΙ για τη ζωή μου
.
μικρέμουμόζαρτκαληνύχτα
.
.
.
.
.
.
.