.

Martin Heidegger

.

"Είναι και Χρόνος"
.

.

Ελάχιστες σημειώσεις
για θέμα μέγιστο...
.

* οι σημειώσεις μου

είναι γιά προσωπική χρήση
και εντελώς επιγραμματικές

από τις παραδόσεις
του Στέλιου Ράμφου

ΙΙ.

Ερώτημα
περί του νοήματος του «Είναι»

τι σημαίνει «Ύπαρξη» ;

- είναι αναγκαίο να συγκροτηθεί τέτοιο ερώτημα ;
- είναι ζήτημα προτεραιότητας ;
- με ποια μέθοδο χειριζόμαστε συναφή ζητήματα;


Αυτό το ερώτημα έχει από καιρό λησμονηθεί → Η ΛΗΘΗ ΤΟΥ «ΕΙΝΑΙ»
→ ειδικά από τον 19ο και 20ο αιώνα εδραιώθηκε η αντίληψη ότι δεν έχει νόημα το ερώτημα !

αλήθεια θεωρούμε πιά, μόνον ό, τι μπορούμε να μετρήσουμε !

→ καταστροφή για τον πολιτισμό…
→ θανάσιμη λήθη ! οι συνέπειες αυτής της λήθης είναι κοσμογονικές → ως προς την επιστήμη και την τεχνολογία
→ να επανατοποθετηθεί το ερώτημα ! → τι σημαίνει το ΕΙΝΑΙ ;

.

Για το Είναι, δεν μετράμε !

Το πεδίο είναι διαφορετικό !

→ οντολογική προσέγγιση

- χρειάζεται υπέρβαση για να απομονώσουμε το Είναι – την αρχέγονη ύπαρξη – την αρχέτυπη γραφή, από τα αντικείμενα…
- ο Αριστοτέλης και ο Θωμάς ο Ακιϊνάτης ανοίγουν παρενθέσεις και υπενθυμίζουν αυτό το πρόβλημα…
→ για να αντιληφθώ το αντικείμενο δεν χρειάζεται να γνωρίζω το Είναι – την ύπαρξη !
→ το υπάρχειν δεν αποτελεί αντικείμενο αντιλήψεως


.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ;

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ «ΥΠΑΡΧΕΙΝ»

ΑΝ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ;

.

ΕΙΝΑΙ→ απαρέμφατο ουσιαστικοποιημένο – απρόσωπο – δηλώνει ενέργεια

Το Είναι → περιληπτική πραγματικότητα

Α παρέμφατο – μη παρεμφαίνον → δηλώνει μόνο τον χρόνο και τη διάθεση του ρήματος

• Με την κατάργηση του απαρεμφάτου χάθηκε η αφηρημένη ενέργεια → πάμε σε αναλυτικούς όρους για να το αποδώσουμε, χάνεται έτσι η ρώμη και η σφριγηλότητα της έκφρασης – το νεύρο του λόγου.
• Χωρίς απαρέμφατο, ο χρόνος ως χρονικότης δεν βρίσκει εύκολη διέξοδο
• Η φτώχεια της γλώσσας δημιουργεί παρεπόμενα.


Το ερώτημα δεν είναι «τι είμαστε» αλλά τι σημαίνει να είμαστε…

Τι ορίζει τα όντα ως όντα ;

Ψάχνουμε το νόημα της ύπαρξης – τη σημασία, και όχι τα ειδοποιά χαρακτηριστικά.

ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ;

- Το Είναι των όντων δεν είναι όν.
- Χωρίς όντα, τι είναι το Είναι ;
- Το Είναι έχει μια δική του σιωπή
- Το Είναι και η κατανόησή του, δεν είναι το ίδιο πράγμα ;
- Ο Φαίδων του Πλάτωνα : η ψυχή και οι ιδέες, δεν είναι το ίδιο ;


- Το εργαλείο για την κατανόηση, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος
- το Είναι προϋποθέτει ένα όν, που θα κάνει την ερώτηση…


Dasein → εδωνά είναι ! όδε είναι !
→ είμαι εδώ ! ανοίγομαι για σένα ! → εγώ κι εσύ σε απόλυτη μόνωση → ο άνθρωπος στην προοπτική του Είναι εξίσταται ! → η έκσταση της υποδοχής → η υποδοχή του Είναι - ο τόπος της φανερώσεως → dasein → περιλαμβάνει συγχρόνως τον τόπο και τον τρόπο → ο άνθρωπος μπορεί να υποδεχτεί την βαθειά πραγματικότητα

* είμαι το παρών ! → άρθρο ουδέτερο / μετοχή αρσενική

* το παρά στο παρών συντροφεύει το Είναι → παρ - ευρίσκομαι


Το πεδίο όπου ορίζεται η σημασία των πραγμάτων είναι το Είναι.

ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ !

Πρόβλημα εποχής :
- η κρίση στα θεμέλια της επιστήμης
- τι γίνεται με τη γνώση, όταν οδηγούμαστε σε πολέμους ; !
.

.

.

.

.

.

.