Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

.
ξημέρωμα
.
"όλα τα κοιτώ
σαν παιδί κουτό
την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό"
.
χαριτωμένο φως !
δυό μεγάλα καράβια στον ναύσταθμο, ένα μικρότερο και μερικά μικρά.
μικρά δηλαδή φαίνονται απ' την κορφούλα...
ωραίo ήταν το βουνό σήμερα, όταν πήγαμε είχε ξημερώσει, το "ου" είναι φορτωμένο, ολάνθιστο και περιμένει νάρθουν τα Χριστούγεννα,
άρχισαν να ανθίζουν τα μικρά σκίνα μ' εκείνο το μωβ, λεπτό λουλούδι σαν τσαλακωμένο ύφασμα chiffon,
περπάτησα τουλάχιστον τέσσερα χιλιόμετρα, πήρε η ψυχή μου αέρα.
.
.
.
.
.
απόγευμα
.
πέντε η ώρα που νυχτώνει
ανέτειλε ένα φεγγάρι ολοστρόγγυλο !
ο ουρανός ήταν όλος ένα θαυμάσιο, πορτοκαλί φεγγάρι
.
στο μεταξύ ξεκουράζομαι...
περιδιαβαίνω
σκέφτομαι
.
.
.
.
.
.

2 σχόλια:

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ένα ανάλαφρο αεράκι αιστάνθηκα από τη γραφή σου και σαν να πήρε και η δική μου ψυχή αέρα..
Φωτεινή μου, γράψε μου στο: anemondixtia@yahoo.gr για να σου στείλω το τηλέφωνό μου να βρεθούμε τώρα που έρχεσαι.
Φιλιά

foteini είπε...

@
ναι :)