.
αν γνώριζες το μυστικό μονοπάτι κι αν πότε - πότε διάβαινε απ' εδώ το ευλογημένο βήμα σου,
αν τούτο εδώ δεν ήταν παρά ένα παντέρμο cahier de notes καλά χωμένο μες σε πυκνά φυλλώματα και σε μισό σκοτάδι,
αν μπορούσε κάποτε ν' ανακαλύψεις "τη φωνή μου που αγαπούσες, μαχαιρωμένη"
ευγνωμοσύνη για ό, τι δίνεις, περνώντας απ' εδώ θάβρισκες
φωλιά περιστεριών τα λόγια σου θάβλεπες
πίστη της πίστης
και φως του φωτός.
.
.
.
.
.
.
.