Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

αποφάσισα να φτιάξω
τις βιβλιοθήκες...
.
.
Ακαθίστου μνήμης...
.
.
.
- βρήκα
ό, τι διαβάζαμε
στις μεγάλες απεργίες :

..
«Όποιος μάθημα κάνει
Σαν αρχίζουν τα μαθήματα των αγώνων
Κι αφήνει άλλους να αγωνιστούν
Για πράγματα που κι αυτόν αφορούν
Θα πρέπει δειλός κι ανεύθυνος να λέγεται.
Κι αν έρθει στην ήττα για να πει
«εγώ σας τάλεγα»
θα πρέπει επιπλέον και αναίσθητος να λέγεται
αφού τα πράγματα που χάθηκαν
κι αυτόν αφορούσαν.
Κι αν έρθει στη νίκη
Με το τενεκεδάκι του απεργοσπάστη
Να μοιραστεί τα κέρδη
Πέρα από δειλός κι ανεύθυνος κι αναίσθητος
Και άτιμος να λέγεται πρέπει
Αφού τα πράγματα
Που με την τιμή των αγώνων
Και τους αγώνες της τιμής κερδήθηκαν
Ήταν πράγματα που κι αυτόν αφορούσαν».


.
.
.
- βρήκα όλα τα σχολικά σχέδια δράσης σε περίπτωση σεισμού – χαίρε Andrew αγαπημένε!


- την Pieta σε φωτοτυπίες διάφορες, η Παναγία με τη μύτη σπασμένη, τα λιγνά χεράκια της με τις φλέβες και φωτογραφίες ξανά, μετά την επανόρθωση.


- ερωτήσεις για τον Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό - πάκους διαγωνίσματα


- χάρτες, σημειώσεις γεωγραφίας για τα ρεύματα, τους μεσημβρινούς, τις Ινδίες, διαγωνίσματα για την Κύπρο.
Τα πετάω όλα. Τι να τα κάνω ;


- χαρτιά αιμοδοσίας απ’ το 1993


- πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης : «η προσπελασιμότητα των κοινοχρήστων δημοσίων και ιδιωτικών χώρων για τα άτομα με κινητικές αναπηρίες».
Ο Αντρέας το έκανε το πρόγραμμα. Χαίρε Andrew, πάλι !


- πακέτα, σημειώσεις του CREDIF.
O Marc Argaud που γνώρισα. Ένας άντρας κυπαρίσσι, σεμνός και γελαστός, καταδεκτικός μ’ εμάς, που μας αποκαλούσε «συναδέλφους» του, κι ας είμασταν μπροστά του άπειρα κι άσχετα ακόμα κοριτσάκια...
Κρατάω στην άκρη ένα δίφυλλο δικό του : pour une grammaire sentimentale (!)
.
.
.
.
- le Dejeuner du matin, που δίδασκα κάθε χρόνο, γιατί μ’ άρεσε...
και σ’ αυτά άρεσε...
.
"Sans une parole
Sans me regarder"


.

- βρίσκω μία μία όλες τις σχολικές γιορτές – ποιήματα – κείμενα – λόγοι – τραγούδια, από πολλά χρόνια

"Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε

Στ’ αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις
το έργο το έχω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε

Μένω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου, συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε

Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
Ξεγράψτε με απ’ τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας"



- Ροσσίνι - ο κουρέας της Σεβίλλης – πήγα μια τάξη στη Λυρική. Οι μισοί, πέρασαν το δίωρο στις τουαλέτες καπνίζοντας, κι εγώ απ’ έξω να λυσσάω.


- χαρτιά, έγγραφα – parti socialiste francais / secrétariat national – aux relations internationales – CONTRE LA REPRISE DES ESSAIS NUCLEAIRES
Camarades,
ασχολείται πιά κανείς μ’ αυτά ή πάει και τέλος, περί άλλα τυρβάζουμε και τελειώσαμε ;


- τι τα φύλαγα , το καϋμένο , τόσα χρόνια όλ’ αυτά ;
les dangers du clonage : la richesse de l’ humanité c’ est sa diversification. Le clonage c’ est la simplification. Μά’στα ! και επιπλέον totalitarisme και démocratie menacée ! Μά’στα, ξανά !


- ΤΟ ΒΗΜΑ, Κυριακή 1 Ιουνίου 1997
Η θεολογία του Καζαντζάκη – εντάξει, δεν τα πετάω ετούτα...


- χάρτες ΕΣΩ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ – τρομερό πράγμα η γνώση που υπάρχει μπροστά μας, και πού να την στοκάρεις, θεέ μου ;


.

- Αχαρνείς – Αριστοφάνη, πρόγραμμα παράστασης, 31 Μαϊου 1997.
Τη σχολική παράσταση ανέβασαν η ζωγράφος μου κι ο αγαπημένος μου Δ.Μ., που ακόμα συνεργαζόμαστε.
Πάνω στο κίτρινο χαρτονένιο πρόγραμμα υπάρχει αφιέρωση στην Αλεξάνδρα, που στην παράσταση δεν πήγε, γιατί εκείνη τη μέρα εγχειριζότανε. Μά’στα !
Άντε και δε θέλω συγκινήσεις Δευτεριάτικα...


- βρίσκω έντυπα για την επιστροφή των μαρμάρων, με υπογραφή της Μελίνας.
βρε, μπας και δεν πρέπει να κάνω το ξεκαθάρισμα και να τ’ αφήσω ήσυχα τα ράφια, στην κατάσταση που βρίσκονται ; δεν γίνεται ! πάμε πάρα κάτω...


- ηχείστε οι σάλπιγγες !
«λήγει 24 αιώνες μετά ο Πελοποννησιακός Πόλεμος» ! άρθρο στο ΒΗΜΑ, 10/3/96


- πρόγραμμα σχολικής Φαύστας Μποστ, 1996. Συντελεστές οι ίδιοι και απ’ ότι θυμάμαι, τύφλα νάχουν πολλές επαγγελματικές παραστάσεις.


- 1995 ευχαριστήριο από τεταρτοετείς φοιτήτριες φιλολογίας γαλλικής, όπου έρχονταν στην τάξη να παρακολουθήσουν διδασκαλία – αυτό γινόταν επί χρόνια.


- ειδικό section για cartes postales. Εδώ ο ποταμός Doubs. «Από την Besancon, σου φωνάζω πως μου λείπεις απέραντα ! σε φιλώ πάρα πάρα πολλές φορές, Ελένη.
Υ.Γ. γυρνώ στις 6 Αυγούστου, με την κόρη ΤΟΥ...»
(όπου ΤΟΥ = ο θεός... τι να λέμε τώρα ;)


- αποκόμματα περιοδικού :
Γεώργιος Οικονόμου, χίλια οχτακόσια τόσο... ! να τι θα άξιζε πραγματικά να καθίσω να αντιγράψω και να αναρτήσω μια μέρα...


- τι άλλο ;
αποκόμματα, να ! η ΑΝΤΙΓΟΝΗ σε όλες της γης τις γλώσσες, Αλάσκα, Ινδία, Κίνα, Λιθουανία, Ισραήλ, Ιράν, Κροατία, Πολωνία


- το ΒΗΜΑ 28/12/1997 – «απεβίωσε σε ηλικία 75 ετών ο Κορνήλιος Καστοριάδης»
φυσικά τα στοκάρω αυτά...


- φωτοτυπίες καρδιάς :
μια μέρα που στο ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΟ γινόταν πανικός
και το απόγευμα ήσαν όλοι κουρέλια απ’ το άγχος, απ’ την κούραση και σέρνονταν, έγραψα με το χέρι, τύπωσα και τους μοίρασα :

«ήτανε καλά παιδιά οι σύντροφοι,
δε φωνάζαν
ούτε από τον κάματο ούτε από τη δίψα ούτε από την παγωνιά,
είχανε το φέρσιμο των δέντρων και των κυμάτων
που δέχουνται τον άνεμο και τη βροχή
δέχουνται τη νύχτα και τον ήλιο
χωρίς ν’ αλλάζουν μέσα στην αλλαγή.
Ήτανε καλά παιδιά, μέρες ολόκληρες
Ίδρωναν στο κουπί με χαμηλωμένα μάτια...
...περάσαμε κάβους πολλούς πολλά νησιά τη θάλασσα
που φέρνει την άλλη θάλασσα...
...αράξαμε σ’ ακρογιαλιές γεμάτες αρώματα νυχτερινά
...οι ψυχές τους έγιναν ένα με τα κουπιά και τους σκαρμούς»




- τι άλλο βρήκα ; ποιήματα που άρεσαν στην τάξη, σαν αυτό :

CHER FRERE BLANC
QUAND JE SUIS NE, J’ ETAIS NOIR
QUAND J’ AI GRANDI, J’ ETAIS NOIR
QUAND JE VAIS AU SOLEIL, JE SUIS NOIR
QUAND J’ AI FROID, JE SUIS NOIR
QUAND J’ AI PEUR, JE SUIS NOIR
QUAND JE SUIS MALADE, JE SUIS NOIR

TANDIS QUE TOI, HOMME BLANC,
QUAND TU ES NE, TU ETAIS ROSE
QUAND TU AS GRANDI, TU ETAIS BLANC
QUAND TU VAS AU SOLEIL TU ES ROUGE
QUAND TU AS FROID, TU ES BLEU
QUAND TU AS PEUR, TU ES VERT
QUAND TU ES MALADE, TU ES JAUNE

ET APRES CELA, TU OSES M’ APPELER
« HOMME DE COULEUR ! »



- αλλού σημειώσεις με ένα σωρό εκφράσεις du latin, όπως
ad hoc, un agenda, alter ego, a posteriori, a priori, de facto, grosso modo, idem, un lapsus, modus vivendi, post – scriptum, sine qua non, statu quo, sui generis, vice versa κι ένα σωρό άλλα...

.

κι ένα μεγάλο περσινό πακέτο, με βάρδιες πυροπροστασίας...

.

.

.

.

.

.

.


4 σχόλια:

sinnefo rain είπε...

καλησπέρα λέξη μου καλές γιορτές

foteini είπε...

@
συννεφένια μου !
τι χαρά που είσαι εδώ :)

καλές καλές γιορτές
υγεία και αγάπη
σου εύχομαι !

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Φωτεινή μου, νομίζω οτι κάθε παράγραφος είναι τουλάχιστον.. ανάρτηση!
Έριξα μια μικρή ματιά στα πολύτιμα συρτάρια σου, κι ας μη ξέρω-δεν χρειάζεται - όλους τους τόμους της ψυχής σου που κρύβεται κάτω από κάθε υπαινιγμό.. Αυτό που κάνεις τώρα είχα στη σκέψη μου εδώ:http://anemondixtia.blogspot.com/2010/11/blog-post_12.html

Σε φιλώ πολύ!

foteini είπε...

@
πολύ καλή η ανάρτηση
στα δίχτυα του ανέμου.

η ετεροχρονισμένη, εγώ :)