.
καλέ μου
.
Φ ?
..
..
σήμερα το απόγευμα, συνοδέψαμε τον Φιλήμονα.
τα αδέρφια, όλα τα ξαδέρφια, πολλοί φίλοι.
.
.
ο Φιλήμονας ήταν (ήταν ; !! ήδη σε χρόνο αόριστο λοιπόν !)
ήταν γιατρός, μα όσο τον θυμάμαι - από παιδιά - τον θυμάμαι ως ιεραπόστολο.
τελικά, έγινε (κυρίως) ιεραπόστολος.
.
ήταν ανήσυχος.
διάβαζε. έψαχνε.
πειραματιζόταν με διάφορα.
ωσότου, κάποια στιγμή τον κέρδισαν οι γραφές.
έτσι, έγινε ιεραπόστολος.
(και γιατρός)
.
ένα βράδυ, πριν δυό μέρες δηλαδή, σηκώθηκε απ' τον ύπνο.
έπεσε.
τον βρήκαν το πρωί.
τον βρήκε ο αδερφός του, ο Φαίδων.
.
μείναμε αγκαλιά σήμερα με τον Φαίδωνα. τον είχα πεθυμήσει.
θα πιούμε καφέ μαζί αυτές τις μέρες, πριν ξαναφύγει για τη Νορβηγία.
.
κάθομαι εδώ και μακάρι να μπορούσες κι εσύ τώρα να μ' ακούς,
να κουβεντιάζαμε μαζί,
να σου λέω τη στενοχώρια μου
πως ο Φιλήμονάς μας,
το δυό μέτρα γελαστό παιδί,
ετών σαράντα,
απόψε θα ξυλιάζει.
.
.
.
.
.
3 σχόλια:
*δική μου η μουτζούρα, με συγχωρείς.
Καλό του ταξίδι.
Θερμά συλλυπητήρια μικρή μου.
Να ζήσεις να τον θυμάσαι!
@
σε ευχαριστώ πολύ, road :)
όταν φεύγει νέος άνθρωπος,
υπάρχει μεγάλη ανατροπή...
ήταν καλός κ αγαθός.
Δημοσίευση σχολίου