.
η σελήνη έγινε πρώτα κόκκινο ή βαθύ πορτοκαλί
κι έπειτα πήγε κι έπεσε στη θάλασσα.
βαδίσαμε στην άκρη στα νερά. ένας πορτοκαλί δρόμος φώτιζε τη σκοτεινιά και το βυθό.
.
παρακολουθήσαμε το βραδάκι ποιητικήν εκδήλωση, όπου υπήρχαν και μερικά καλά στοιχεία.
δεν αντέχω όμως μήτε να τα ψάξω, μήτε να τα βρω, μήτε τίποτα.
.
.
.
.
.
.
3 σχόλια:
Υπήρχαν άλλα .."στοιχεία", που νομίζω οτι τα βρήκες περπατώντας πάνω στο νερό κι ακολουθώντας τον πορτοκαλί δρόμο.. Περπατάς στις μύτες πάνω από τα βελούδινα "νερά" μου.. Κι όταν κλάψω θα μπερδευτούν εκεί μέσα τα δάκρυα για να κρυφτούν καλά..
Καλήμέρες Φωτεινές με πρωινό ήλιο..
@
θαρρώ, με τους ανθρώπους
στις μύτες πρέπει να περπατάμε.
αθόρυβα, σιγανά, διακριτικά, ταπεινά, με ήσυχη μπέσα.
στις μύτες.
και ναι, τα δάκρυα μπορείτε να τα κρύβετε στο στήθος μου.
ξύπνησα χάραμα, με τέτοιον ήλιο !
Μ αρέσει Η ..Μπέσα!
Και το ακροποδητί..
Και το ελαφροπάτημα..
Και Εσύ!!
Έχεις ήλιο..!!!
Εντός.
Και Εκτός Ήλιο!
Δημοσίευση σχολίου