.

μνήμη Ν. Π.
.
.
.
-με αφορμή την παρουσίαση στην πολύ καλή εκπομπή "στα άκρα ! " -
.
είπε τραγουδιστά το "Άνδρα μοι ένεπε μούσα, πολύτροπον, ως μάλα πόλλα πλάχθη..."
.
μίλησε γιά τις "σταθερές" της ζωής.
.
βάζω, είπε, όταν ερμηνεύω, τις ψιλές, τις δασείες, τις περισπωμένες, τις οξείες.
.
είμαι ένας εργάτης της μουσικής.
.
ήμουνα τζόρας - προσπάθησα να επιβιώσω μέσα σε έναν χώρο, με τον οποίο δεν έχω καμιά σχέση (μιλώντας γιά τα κυκλώματα της νύχτας και τις εταιρείες).
.
είναι λυτρωτικά τα δάκρυα.
.
ο κοινωνικός ιστός έχει διαλυθεί - εγώ έχω ενωτικό πρόσημο.
.
η θάλασσα είναι λεωφόρος.
.
στη θάλασσα, στον αέρα και τη μουσική υπάρχει ρευστότητα.
.
μίλησε γιά τα δελφίνια.
.
όταν είσαι γονιός αποκτάς Αχίλλειο πτέρνα...
.
όταν είμαστε παιδιά, παίζαμε τον "μπίκο".
.
έψαξα να βρω το παιχνίδι, που δεν τόχω ξανακούσει, όπως ακριβώς εκείνος το περιέγραψε :
.
Ο μπίκος
.
..
Το παιχνίδι ήταν ευρύτατα διαδεδομένο στα πρώτα μετα κατοχικά χρόνια.
Τα παιδιά μιμούνταν τους μεγάλους και κατασκεύαζαν όλμους και να πώς :
Παίρναν ένα άδειο κονσερβοκούτι, αφαιρούσαν εντελώς τον ένα πάτο και στον άλλον άνοιγαν μια τρύπα. Επειτα έσκαβαν στο χώμα μια λακκούβα που να χωρέσει ίσα-ίσα το κονσερβοκούτι. Εριχναν στη λακκούβα λίγο νερό και λίγη ασετυλίνη και τη σκεπάζαν τοποθετώντας το κονσερβοκούτι ανάποδα, με τον τρυπημένο πάτο προς τα πάνω. Προφανώς, οι αναθυμιάσεις της ασετυλίνης που συγκεντρώνονταν στο κονσερβοκούτι αποτελούσαν εκρηκτικό μίγμα. Τα παιδιά κρατώντας ένα μακρύ ξύλο που στην άκρη του είχαν δέσει ένα αναμμένο χαρτί πλησιάζαν το κονσερβοκούτι και έφερναν τη φωτιά κοντά στη τρύπα. Αμέσως γινόταν έκρηξη και το κονσερβοκούτι πεταγόταν επάνω με θόρυβο. Νικούσε τοπαιδί που το κονσερβοκούτι του θα πεταγόταν ψηλότερα.
.
.
.

να χαίρεται η ψυχή σου,

καλέ μας !

.
.
.
.