Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

.
γυρεύω τη θάλασσα, όπου θα κάνω ακόμα καιρό να μπω...
όχι, δεν γκρινιάζω. υπομονετική είμαι.
.


.
χτες προς το ξημέρωμα φυσούσε μανιασμένος ο Αναβυσσιώτικος αέρας. λυσσομανούσε. πήγαιναν κι έρχονταν τα δέντρα.
αποζημιώθηκα απο βραδύς με ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα.
.

.
κι ύστερα έβαλα μιά καρέκλα στο σκοτάδι, απλώθηκα κι έβλεπα καθαρά τ' αστέρια.
η Τζούλη τα ήξερε και μου τάδειχνε ένα - ένα με το όνομά τους. εγώ δε φτουράω σ' αυτά... μονάχα τις Άρκτους ξέρω, τον Πολικό και την Κασσιώπη. τίποτ' άλλο.
.
νιώθω πολύ κουρασμένη. έχω γονατίσει.
δεν ξέρω γιατί έχω τέτοια κούραση.
ίσως είναι κούραση συσσωρευμένη, που βγαίνει τώρα. τι άλλο ;
.
.
γειά, μοτσαρτάκο.
.
α, έφτιαξα απόψε κληματσίδες τουρσί
.
.
.
.
.
.

5 σχόλια:

Unknown είπε...

Καλησπέρα, κι εγώ μόνο τις άρκτους ξέρω αλλά χθες με ονόματα ή χωρίς τα αστέρια ήταν μαγικά.
Πόσο με ταξιδεύεις κάθε φορά :)

foteini είπε...

@
σε ταξιδεύω, Ira μου ;
τι όμορφα μου ακούστηκε αυτό...

ελπίζω να σου πήγαν όλα καλά προχτές...

θα προγραμματιστώ να έρθω :)

Unknown είπε...

Καλημέρα :)
σου έχω ξαναπεί πως με ταξιδεύεις με τα κείμενα και τις φωτογραφίες σου και το κάθε ταξίδι μου δίνει ηρεμία και φως που τα έχω ανάγκη :)
τα εγκαίνια πήγαν μια χαρά, είχαμε όλοι και πολύ καλή διάθεση και ήταν πολύ όμορφα.
Οταν θα είναι να έρθεις ενημερωσε με ώστε να είμαι στη γκαλερί.

foteini είπε...

@
ωραία, Ira μου !
εύχομαι όλα να είναι καλά !

όταν θα έρθω θα σε πάρω τηλέφ.

:)

foteini είπε...

@
αναρωτιέμαι πώς γίνεται
ένας άνθρωπος
με μαυρισμένη την καρδούλα του
να δίνει φως...


μεγάλη αγκαλιά :)