Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

.
Σήμερο, έχει απ’ το πρωί θύελλα, που δε λέει να κοπάσει.
Ο αέρας σφυρίζει έτσι, που αν δεν πατάς με βήμα βαρύ και σταθερό, μπορεί και να σε ρίξει κατάχαμα.
Η θάλασσα καβαλάει τα μουράγια και στέλνει τα νερά στην άντικρυ μεριά του δρόμου.
Βρήκα έτσι την ευκαιρία και χώθηκα στο αρχαιολογικό μουσείο.
Μικρό μουσείο είναι, μα ωραίο !
Εκπληκτικό το τεράστιο αέτωμα της Γοργούς, από τον δωρικό ναό της Αρτέμιδος, έργο του 590 – 580 π.Χ.

Με τα πολλά, κατέληξα φυσικά στου Ζήσιμου γιά ουζάκι, τα μολύβια και τον Ηρόδοτο παραμάσχαλα, μα βρήκα εκεί τη Β. μου, παλιά κι αδερφική, και πιάσαμε λακριντί γερό...
.
.
.
.
.

5 σχόλια:

Roadartist είπε...

Καλά έπρεπε να πιάσει θύελλα για να πας στο Αρχαιολογικό Μουσείο;;; Τι να σου πω τώρα! Πες μου πως μετά από τόσα χρόνια, πρώτη φορά το επισκέφτηκες..., γελάω... :)

Εδώ έχει ζέστη, εντελώς καλοκαιρινή μέρα, από χτες στην Αθήνα.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ότι κοιμάσαι δίπλα από το αέτωμα, το θεωρείς λίγο;;

Αύριο θα ..φιλοσοφήσουμε αντάμα..!

foteini είπε...

@
ναι, Road, ομολογώ !
έβαζα πάντα σε πρώτη προτεραιότητα τους φίλους και τα ουζάκια...

:)

foteini είπε...

@
χμμμ... Road, κάτι μου λέει πως επέστρεψες :)

εδώ, κατά μέσα στην πόλη και στα σοκκάκια, κόβει ο αέρας.
απ' τη μεριά της θάλασσας, έχει γερή ψυχρολουσία.
δε θάθελα να ταξιδεύω με καράβι...

foteini είπε...

@
Τατ,
έμεινα έκπληκτη με το αέτωμα !

τ' είν' τούτο ;!
λέω να ξαναπάω σε κανα δυό μέρες...


όσο γι αυτό που είπες,
έτυχε μιά φορά, σε μιά
"εαρινή σύναξη των αγροφυλάκων" (λέμε τώρα...)
να μείνω στην αρχαία Ολυμπία,
το δωμάτιο μου
σχεδόν προσκεφάλι στον Ερμή του Πραξιτέλη...

τη νύχτα καθόμουν στο μπαλκονάκι και ήξερα ότι ήταν εκεί, στα 20 μέτρα κοντά μου...

εξαιρετικό !