Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2014


ωραίο έργο η Μικρά Αγγλία !
τα ραδιοκύματα των ψυχών, λέει !
τολμώ να πω, πως η ταινία μου άρεσε περισσότερο απ' το βιβλίο...
δυνατό έργο, σκληρό και ταυτόχρονα τρυφερό ...
σκληρό και πικρό, σαν την ίδια τη ζωή...
πολύ σκληρό και πολύ πικρό, σαν την ίδια τη ζωή...

μιά σκηνή, αυτή με τα λουλούδια και τα ροδοπέταλα πάνω στο σεντόνι, μου θύμισε ξαφνικά μιάν εξομολόγηση που μου είχε άλλοτε κάνει η Θ. Ξ., όταν κάποιος άντρας, της έστρωσε στο σεντόνι ροδοπέταλα !
κοίτα, τι πήγα και σκέφτηκα τώρα !...


εκτός έργου,  
τα κοχύλια θεάτρου, μου θύμισαν το Ηρώδειο, το αρχαίο θέατρο της Πλευρώνας, την Επίδαυρο, το θέατρο του Διονύσου, του Άργους, των Φιλίππων, της Καλυδώνας, της Δωδώνης, της Μεσσήνης, άλλο δεν θυμάμαι...
το σχήμα κοχύλι ακόμα, μου θυμίζει μιάν αγαπημένη πλατεία κοχύλι, την πλατεία της Σιένα.


σκέφτομαι τι πρέπει να κάνω αυτήν τη χρονιά...
το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνω, κι απ' αυτό να ξεκινήσω, είναι η δεύτερη εγχείρηση.
ο.κ., φαντάζομαι πως δεν θά ναι κάτι πολύ οδυνηρό ή σοβαρό, μα έχει κι αυτό τον μπελά του και την ταλαιπώρια του, κι έτσι διαρκώς το αναβάλλω...
ως το τέλος όμως αυτού του μήνα, πρέπει οπωσδήποτε να το αποφασίσω και να προχωρήσουμε...









Δεν υπάρχουν σχόλια: