"Duineser Elegien"
Αυτό θα πάρω κοντά μου.
Κι έναν παλιότερο απ' τον αγαπημένο Rilke, τον Holderlin.

Τις "Ελεγείες του Ντουίνο" και τον "Άρτο και Οίνο"

Δυό λεπτές, λεπτότατες εκδόσεις, που τα κέφια μου τις γουστάρουν πάντα και παντού.
Σ' αεροπλάνα και βαπόρια...


"ο θάνατος είναι η αθέατη σε μας πλευρά της ζωής, αυτή που έχει αποστρέψει το πρόσωπο : 
οφείλουμε να επιχειρήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συνειδητότητα της ύπαρξής μας, που (με φυσικότητα) ενοικεί και στους δυό αυτούς τομείς με τα δυσδιάκριτα μεταξύ τους όρια, τρέφεται ανεξάντλητα και από τους δυό.
η αληθινή μορφή του βίου περνά μέσα και από τις δυό επικράτειες, το αίμα στη μέγιστη τροχιά του τις διασχίζει και τις δυό : δεν υφίσταται ούτε εδώ ούτε επέκεινα παρά η μεγάλη ενότητα, όπου ενοικούν τα πλάσματα που μας υπερβαίνουν, οι "άγγελοι".
ας θέσουμε λοιπόν το πρόβλημα της αγάπης εντός του ιερού τώρα πλέον κόσμου..."

αχ, Rainer Maria Rilke !...