Στο Würzburg  εσύ, εγώ κι ο μικρός μας Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart !

Ναι, πάνω-πάνω στη σελίδα 412, του βιβλίου «Γράμματα του Β.Α.Μότσαρτ», έκδοση του ΟΜΜΑ, διάβαζα χτες πως ο Mozart πέρασε απ’ το Würzburg .

«Στο Würzburg, γράφει,  ζεστάναμε τα πολύτιμα στομάχια μας με καφέ. – Είναι μιά κομψή, θαυμάσια πολιτεία.»

Η αλήθεια είναι, ότι εγώ δεν θυμάμαι τον τόπο και πολύ καλά , πάνε χρόνια , ήμουν πολύ νέα και τα μυαλά μου ήσαν αλλού, σκέψου, δεν θυμάμαι πως υπήρχε ποτάμι (!), η αίσθηση πάντως που μου έχει μείνει, είναι πως πρόκειται πράγματι για μια κομψή, θαυμάσια πολιτεία!

Πέρασα εκεί 15 μέρες, τις διακοπές των Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, όταν ο Σ. έκανε την ειδικότητά του στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο, η Κ. ήταν έγκυος στην Μ. κι εγώ έσερνα μαζί μου σ’ αεροπλάνα και τρένα το καροτσάκι με την Άννα μου, εν έτει 1986.

Για φαντάσου ! Μιλάμε ήδη για τον προηγούμενο αιώνα !

Το κάστρο το θυμάμαι, θυμάμαι κάπως την αγορά της πόλης, θυμάμαι την χήνα που γέμισε ο Σ. και ροδοψήσαμε για τις γιορτές, θυμάμαι ότι πήγαμε τα μεσάνυχτα  παραμονή Χριστουγέννων στη λειτουργία, στον καθεδρικό ναό κι ακούσαμε την άρπα και τη χορωδία , κι ακόμα θυμάμαι τις κρυσταλλιασμένες χιονονιφάδες.

Πάμπολλες φορές στη ζωή μου έχω ζήσει , έχω παρατηρήσει κι έχω απολαύσει το λατρεμένο μου χιόνι, σ’ εκείνον όμως τον τόπο, για πρώτη φορά είδα κι ανακάλυψα ότι οι χιονονιφάδες έχουν ένα απόλυτο γεωμετρικό σχήμα !

Δεν έχουν δηλαδή ένα σχήμα… δεν γνωρίζω πόσα ακριβώς σχήματα έχουν, είναι ίσως πολλά, μα  αυτό εγώ έτυχε και το ανακάλυψα στο Würzburg…

Χιονονιφάδες parallelograms, rhombus, rectangles, squares, isosceles right triangles, κρύσταλλοι, που φτιάχνουν  γεωμετρικά συστήματα προς διάφορες κατευθύνσεις , σε διάφορους συνδυασμούς. Κρυσταλλιασμένες χιονονιφάδες - γεωμετρικές κατασκευές. Με απόλυτη  συμμετρία πάντα.

Τον Εscher φυσικά έχω, τώρα που γράφω, στο μυαλό μου, που βέβαια τον  γνώρισα πολύ-πολύ  αργότερα…

Χιονονιφάδες, κανονική διαίρεση επιπέδων. Relativity – regular division – symmetry.

Ποτέ δεν είχα ευκολία στις φυσικές επιστήμες , έτσι, με φόβο μήπως ανοητεύω,  διστακτικά λέω, πως όλο αυτό εμένα με κάνει και ξανασκέφτομαι και τις ακολουθίες Fibonacci…

Ξέρω επίσης πως το πάω μακριά, μα όλο αυτό με κάνει ακόμα να σκέφτομαι  την τεχνική της      ορθομαρμάρωσης , στα μάρμαρα της Αγιά Σοφιάς – και γιατί όχι ; κι εκείνο «κανονική διαίρεση επιπέδων» δεν είναι ;!

Αυτά λοιπόν με τα γεωμετρικά σχήματα των κρυσταλλιασμένων χιονονιφάδων εις το κομψότατο,  αγαπητό  Würzburg …

Το συγκεκριμένο βιβλίο με τις επιστολές του Μότσαρτ το διάβασα γιατί έψαχνα να βρω κάτι που είπες άλλοτε και μου άρεσε πολύ, πάνε κάμποσα χρόνια τώρα…

Δεν βρήκα την επιστολή που έψαχνα (και που την κρατάω σχεδόν ατόφια στο μυαλό μου), παρ’ όλο που διάβασα όλο το βιβλίο προσεκτικά, μα δεν πειράζει, μάλλον θα ήταν από αλλού, χάθηκε κι αυτή, μαζί με όλα τα άλλα πτερόεντα έπεα…

Κάτι που πρόσεξα στο βιβλίο και ιδιαίτερα μου άρεσε μέσα σε όλα , είναι πως όταν ο Μότσαρτ ήταν στα κέφια του ή στις γλύκες του, σκάρωνε αλλοπρόσαλλα ή αστεία στιχάκια - Γραμματική της φαντασίας – nonsense poems – “ limericks”, πολύ πριν φυσικά από τον Edward Lear, μα, κατά πως γράφει ο Θωμάς Ακινάτης, αυτού του τύπου τα στιχάκια υπήρχαν ήδη απ’ τον Μεσαίωνα…


λατινιστί : gallus cantans, in arbore sedens, gigirigi facien