Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

κολύμπησα χτες.
φύσαγε ένας μικρός βοριάς πάνω στο κύμα, σε βίτσιζε στην πλάτη, στο πρόσωπο, μα όσο ήσουν βουτηγμένος ολόκληρος, το νερό σε προφύλαγε...
μισή ώρα γερό κολύμπι, δεν άντεξα περισσότερο, βγήκα, τυλίχτηκα κι ύστερα ανακάλυψα τους θαυμαστούς μύκητες, πάνω στους κορμούς απ' τ' αρμυρίκια.








Ανεβήκαμε με την Σ. στο βουνό σήμερα.
Κάναμε τέσσερα χιλιόμετρα, μέσα στα ρείκια, στα θυμάρια, στους σκίνους, τις αγριελιές, τα πεύκα, τις κουμαριές, τους κρόκους, τα κυκλάμινα.






στου βράχου τη σχισμάδα...




ανασαίνουν τα πνεμόνια
ανασαίνει η ψυχή.




Δεν υπάρχουν σχόλια: